Introspekcja, niezależność, interakcja, inicjatywa, usposobienie duchowe są składnikami tej większej koncepcji, jaką jest odporność .
- Introspekcja jako inshight, zdolność do samopostrzegania, zadawania pytań i robienia tego z pewną szczerością wobec siebie.
- Niezależność zamiast tego rozumiana jest jako oderwanie, zdolność do tworzenia zdrowego dystansu między tym, co się dzieje, a emocjonalnym i fizycznym światem, w którym żyjemy.
- Interakcja to zdolność do tworzenia energii, synergii, łączenia, budowania mostów między ludźmi i łączenia się w zadowalający sposób.
- Inicjatywa to umiejętność radzenia sobie z problemami, reagowania nie w impulsywny, ale przemyślany sposób, przebywania w środowisku wewnętrznego spokoju, które daje tylko trening w spokoju umysłu.
Są jeszcze trzy dodatkowe czynniki, z których jeden to kreatywność pojmowana jako uporządkowanie, dająca sobie cele zaczynające się od chaosu, z rozległego horyzontu wielu intencji: dodaje się ducha radości, pewną siłę życiową wyrażoną w widzeniu rzeczy z odpowiednią dawką względności i konkretnego optymizmu. Wszystko to łączy się ze wspólną moralnością, składającą się z wartości społeczeństwa, do którego należy.
Odporność i kryzys wywołany chorobą
Kiedy wiadomość o chorobie przejmuje kontrolę, co dzieje się w ogólnym przebiegu naszych działań, niezależnie od tego, czy są one już prowadzone przez ducha czystej odporności? W jaki sposób system opiera się zmianom zewnętrznym?
Można się zastanowić nad elastycznością dostosowaną do wielu dziedzin, od tekstyliów po informatykę, a nawet odporność ekologiczną. W tym kontekście zmienność pochodzi z wnętrza, z ciała osoby, która zachoruje lub cierpi na chorobę przewlekłą. Zawsze jest kryzys, który może później dać miejsce na restrukturyzację.
Na początku coś się denerwuje, zmienia się równowaga i harmonia. Nie możesz od razu szukać drobnych krwawień z rany, musisz być z tym bólem, a jednocześnie aktywujesz zasoby, które posłużą jako benzyna, aby zareagować, gdy tylko zaczniesz korzystać z wewnętrznej dyscypliny .
Słuchanie choroby. Metamedycyna
Wewnętrzna siła, odporność i choroba
Całe życie uczy się egzystencji, bierze ją, wie, jak ją cenić. W tym sensie śmierć przyjmuje wartość przyjaciela, jak w wielu tradycjach duchowych. Przyjaciel, latarnia morska, wspaniałe światło pamięci lub pamięć o sobie, mająca w sercu, kim jest. Choroba przejmuje kontrolę i nie jest wydarzeniem wybranym lub pożądanym, otwiera drzwi do niepewności.
Wiele dyscyplin, które są obecnie praktykowane, od jogi po tai chi, są używane do trenowania do nierównowagi, bez obawy przed nią, bez ucieczki od niej. W tym sensie medytacja jest bardzo potężnym zasobem, który może zaistnieć.
Nagle stajemy przed ograniczeniami bycia człowiekiem. W tym sensie termin „odporność” można zdefiniować jako „powrót do innej pozycji”, zgodnie z genialnym informatykiem Rundy Paush, dotkniętym chorobą zwyrodnieniową, aby opisać stopień, w jakim metalowa lub umysłowa struktura jest w stanie oprzeć się szok.
Ofiara jest poddawana podwójnemu bólowi, traumie i jej późniejszemu przedstawieniu, które pozwala na ponowną ocenę cierpienia, integrując go z osobistą historią. Miliardy tekstów wyjaśniają i przyczyniają się do wyobrażenia o wewnętrznej sile, ale wolimy używać słów Paush, zarówno elokwentnych, jak i prawdziwych, zawartych w jego niezwykłej książce Życie wyjaśnione przez umierającego człowieka.
Te słowa są prawdziwym źródłem informacji dla każdego: „ Każda przeszkoda, każdy mur z cegły jest tam z określonego powodu. Nie jest po to, by nas z czegoś wykluczyć, ale aby dać nam możliwość pokazania, jak bardzo nam zależy. cegieł jest po to, by powstrzymać ludzi, którzy nie mają dość pragnienia, by je pokonać. Są tam, by powstrzymać innych . ”
Antonella Delle Fave, profesor psychologii na Uniwersytecie Stanowym w Mediolanie - Szpital Sacco, wyjaśnia odporność w ten sposób: „ W definicji odporności jest ukryty fakt, że istnieje tak zwany „ stan wyczerpania lub ekstremalny ” .
Podsumowując, wymagany jest dostęp do większej liczby zasobów, aby zaspokoić potrzebę, która w tym przypadku jest chorobą. Wewnętrzna siła służy do wyzwolenia prawdziwej ewolucyjnej odnowy. Dotyczy to również chorób dotykających duszę, takich jak depresja .
Gdy stan energii spada, przychodzi czas, kiedy ktoś postanawia sobie poradzić, aktywować zasoby, odebrać życie . Podobnie jak system, całe ciało uczestniczy w odzyskiwaniu warunków równowagi, przywracając je, czyniąc je jeszcze bardziej uporządkowanymi.
