Ciekawość: Melissa znana jest również jako Cedronella, Limona Grass lub Cedar Grass. W X wieku Arabowie używali go jako serdecznego i przeciw melancholii. Melisa wchodzi w skład „chartreuse” „bénédictine”.

Melisa jest jednym ze składników notatki „Przeciw siostrzanej wodzie karmelitów bosych”, przydatnego środka na bezsenność i podniecenie nerwowe.

Trochę historii: nazwa Melissa pochodzi z indoeuropejskiego korzenia „Mel”, z którego pochodzi termin „miód”. Jego historia jest starożytna, uprawiana przez wiele cywilizacji, takich jak Arabowie, Rzymianie, Francuzi, którzy już znali wiele właściwości leczniczych. W języku greckim oznacza roślinę pszczelą, aby zademonstrować skłonność tych owadów do roślin. W średniowieczu melisa doświadczyła okresu sławy jako zioła lecznicze, w rzeczywistości Karol Wielki nakazał jej uprawę w ogrodach leczniczych królestwa .

Botanika: Melissa jest częścią rodziny botanicznej Lamiaceae (lub Labiatae), która obejmuje około 3000 gatunków rozpowszechnionych na obszarach umiarkowanych iw regionie śródziemnomorskim. Są to głównie rośliny zielne, ale nie brakuje tu sufityków i małych krzewów. Młode łodygi mają czworokątny przekrój; liście są przeciwne, często wertykulowane lub proste i bez przylistek. Kwiatostany są tworzone przez grupy mniej lub bardziej skurczonych szczytów, połączone w celu utworzenia struktur o wyglądzie podobnym do kolców lub rzadziej do głów kwiatowych. Kwiaty hermafrodytyczne i zygomorficzne mają kielich gamosepal i korony gamopetalu, z podstawą płatków przyspawaną do rurki, która otwiera się górną wargą utworzoną z dwóch płatków i dolną utworzoną przez trzy płatki.

Siedlisko: świeże gleby, nieuprawne od równiny do obszarów górskich, w okolicach lasów i wzdłuż żywopłotów.

Przydatne części: do celów terapeutycznych stosuje się liście i wierzchołki kwitnienia (Melissae folia FUI IX)

Składniki aktywne: olejek eteryczny (0, 05-0, 1%, wytwarzany z włosków gruczołowych) zawierający cytronellal, aebral cytralu, octan eugenolu i geraniol, inne mono i seskwiterpeny (beta-kariofilen, germacrene D). Kwasy triterpenowe (ac.ursolic, ac.oleanol, ac.pomolico). Kwasy polifenolowe z wiązaniem glikozydowym (akmarinowy, acyklogenny, accaffeico, ac.ferulico, acrotocatechico). Flawonoidy (luteolina, 7-O-beta-D-glukopiranozyd luteoliny, 7-O-beta-D-glukopiranozyd apigeniny, luteolin-7-O-beta-D-glukuronopiranozyd, luteolina 3'-O-beta-D-glukuronopiranozyd, luteolina 7-O-beta-D-glukopiranozyd-3'-O-beta-D-glukuronopira-nosyd, kwercytrozyd, rhamnocitrina, izoquercitrina, cinarozyd, ramnazyna). Garbniki ; polisacharydy .

Właściwości lecznicze: przeciwskurczowe, żółciopędne, emmenagogue, przeciwbakteryjne, afrodyzjak, leki zobojętniające kwas, przeciwlękowe, uspokajające. Ostatnio wykazano, że flawonoidy i triterpeny wywierają również działanie przeciwhistaminowe. Kwas rosmarinowy, który jest również obecny w innych Lamiaceae, ma DZIAŁANIE ANTYTROIDYCZNE poprzez zapobieganie wiązaniu hormonu przysadkowego stymulującego tarczycę (TSH) ze specyficznymi receptorami błonowymi. Frakcja polifenolowa i niektóre składniki olejku eterycznego wykazują natomiast specyficzną AKTYWNOŚĆ PRZECIWWIRUSOWĄ przeciwko wirusowi opryszczki. Olejek eteryczny posiada WŁAŚCIWOŚCI ŻYWIECZNE I KARMINACYJNE, a także stymuluje choleresę (wydzielanie żółci) i diurezę, przydatne w przypadku niestrawności, skurczów brzucha i wzdęć.

Wskazania do stosowania: stany neurotoniczne dorosłych i dzieci. Zespoły lękowe i lękowo-depresyjne. Zaburzenia snu pochodzenia nerwowego. Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego (nerwice żołądkowo-jelitowe, takie jak niestrawność, aerofagia, wzdęcia, nudności, wymioty, zapalenie żołądka, wrzód trawienny, skurcze żołądkowo-jelitowe), mała niewydolność wątroby, dyskinezy żółciowe. Bolesne objawy pochodzenia nerwowego (psychosomatizmy sercowe, takie jak kołatanie serca, skurcze dodatkowe, tachykardia), zawroty głowy, brzęczenie i psychogenny szum w uszach, pochodzące ze stresu i emocji, bóle głowy pochodzenia nerwowego. Neurowegetatywna dystonia menopauzy i zespół napięcia przedmiesiączkowego (bolesne miesiączkowanie), ogólnie formy bólu. Opryszczki.

Przeciwwskazania i skutki uboczne melisy : niedoczynność tarczycy; OE w nadmiernych dawkach może powodować sztywność i sen z powolnym oddychaniem, niedociśnienie.

Czysta esencja Melissy jest uważana za niesamowitą, ale niezbyt toksyczną iw małych dawkach powoduje torp i spowolnienie uderzeń serca.

Aplikacje :

• Płynny ekstrakt 15 kropli 3 razy dziennie
• Suchy ekstrakt 200-300 mg 2 razy dziennie
• Infuzja: Foenicum v., Citrus a., Genziana L., Melissa o., Valeriana o., Angelica a. - dla aerofagii;
• Infuzja: Achillea m., Angelica a., Cinnamomum z., Matricaria r., Melissa o., Passiflora i., Vaccinum m. - w leczeniu zapalenia jelita grubego;
• Infuzja: Hypericum p., Hyssopus o., Melissa o., Rosmarinus o. - w leczeniu depresji;

Bibliografia - C. Di Stanislao, O. Iommelli, L. Giannelli, G. Lauro - „Fitoterapia porównawcza” - Massa Editore

• „ Encyklopedia fitoterapii” - wyd. Riza
• „Dobre zioła dla zdrowia” - red. Giunti Demetra
• „Przewodnik po medycynie naturalnej” - Ed
• C. Monti - „Aromatyczne zioła i przyprawy. Gotowanie, zdrowie i uroda ”- wyd. Xenia
• „Natura i zdrowie” - wyd. De Agostini
• „Moje kwiaty i moje rośliny” - Alberto Peruzzo Editore- G. Pasqua i in. „Ogólna botanika i różnorodność roślin - II edycja” - Piccin - Inne źródła: internet

Giuseppe Annunziata