Steiner i antropozofia

„ Antropozofia to ścieżka wiedzy, która kieruje duchem w człowieku ku duchowi wszechświata. Rodzi się w jednostkach jako potrzeba serca i uczucia i znajduje uzasadnienie jako próba zaspokojenia wewnętrznej potrzeby. Może to być zrozumiane tylko przez tych, którzy znajdują tam to, co sami czują potrzebę odkrycia. Dlatego antropozofowie to ci, którzy odczuwają zasadniczą potrzebę życia, pewne pytania dotyczące ludzkiej natury i wszechświata, tak jak odczuwa się głód i pragnienie ”- Rudolf Steiner, Główne myśli antropozofii, 1904.

Aby przezwyciężyć abstrakcje współczesnej zachodniej filozofii i częściowo nawiązać do Goethego, mistrza wiedzy o naturze, a częściowo do teozofii Madame Blavatsky, Rudolf Steiner podkreśla obiektywne istnienie - a zatem obiektywnie przebadane - świata duchowego . Jego przemyślenie jest nazywane antropozofią, czyli „mądrą wiedzą o człowieku”: a człowiek jest organiczną syntezą różnych poziomów - ciała, duszy i ducha (co nie jest poziomem między innymi, ale sama jedność Całości). Co więcej, duchowa świadomość jednostki, która ma tę samą naturę co boskość, jest otoczona czterema pochwami lub ciałami : ciałem fizycznym lub wulgarnym, ciałem eterycznym, ciałem astralnym lub duńskim i ciałem egoistycznym lub Io. Świat ducha jest w ciągłej ewolucji, a każda jego przemiana wpływa na człowieka jako ograniczoną żywą istotę, ale także zorientowaną na coraz bardziej transpersonalną i wolną świadomość.

Steiner utrzymuje, że człowiek jest istotą trójstronną, złożoną z ciała (organicznego zestawu procesów naturalnych i życiowych), duszy (część środkowa i pośrednia, siedziba wyobraźni, emocji itp.) I ducha (iskra twórcza i dynamiczne łączenie człowieka z boskością. Właśnie z tego powodu każda terapia, która nie chce być zredukowana do naprawy zepsutej maszyny (ciała przeznaczonego jako czysto materialne skupisko narządów i funkcji) musi być holistyczna, to znaczy, zwracać się do człowieka jako do integralnej syntezy (w greckim holonie ) jego trzech poziomów: stąd nacisk na metody uzdrawiania, które angażują zmysły, percepcję estetyczną i sumienie duchowe jako całość (pamiętamy w szczególności eurythmy, sztukę pedagogiczną, w której wewnętrzność - uczucia, emocje, myśli - jest przetłumaczone na symboliczne gesty podobne do tańca). Ta propozycja to krótka antropozofia. Ale czym jest antropozofia medyczna?

W antropozofii medycznej

Antropozofia medyczna, medyczna gałąź filozoficznego korpusu antropozofii, również definiowana jako „pseudomedycyna” należy do pseudonauki, ponieważ nie opiera się na metodzie eksperymentalnej, która jest podstawą współczesnej nauki. W rzeczywistości zasady Steinera nie zawierają żadnych naukowych podstaw i są porównywalne z metafizyką, podczas gdy preparaty farmakologiczne mają taką samą wartość naukową jak preparaty homeopatyczne.

Tradycyjne leki uważane za szkodliwe dla zdrowia (antybiotyki i szczepionki) są stosowane tylko w wyjątkowych przypadkach. Tendencja antropozoficzna polega na preferowaniu leków, substancji naturalnych (pobranych z minerałów, roślin i narządów zwierzęcych). Są to zatem leki, które można przypisać do produktów homeopatycznych, nawet jeśli, w przeciwieństwie do tych drugich, są wytwarzane w postaci płynnej, a nie stałej. Wyłączna terapia lekowa często okazuje się niewystarczająca do leczenia chorób. W przypadku antropozofii, oprócz komponentu składowego podmiotu, dotyczy to również komponentu psychicznego i duchowego. Dlatego leczenie arteterapii, eurytmy i psychologii mają fundamentalne znaczenie. Pacjent zostanie poddany tym terapiom pod nadzorem lekarza. W klinikach medycyny antropozoficznej duże zainteresowanie wzbudza to, co jest w stanie zapewnić pacjentowi ogólne samopoczucie, zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Tak więc wśród tych, które można określić jako terapie antropozoficzne, są kąpiele, masaże, specjalne diety i spacery.

Nie dla szczepionek i antybiotyków. Jednym z kontrowersyjnych punktów antropozofii medycznej jest odrzucenie, nie zawsze bezkrytyczne (i faktycznie dzielone przez inne „naturalne” leki), typowych narzędzi współczesnej medycyny, takich jak szczepienia (obowiązkowe i zalecane), antybiotyki i leki przeciwgorączkowe, który według Rudolfa Steinera gwałtownie ingeruje w ludzką fizjologię, zakłócając dzieło Natury, która jest prawdziwym lekarzem. Chociaż wydaje się, że dzieci wychowywane zgodnie z tymi zasadami są mniej podatne na alergie, są to pozycje, których nie należy traktować dosłownie: w przeciwnym razie dogmatyzm zostałby zastąpiony innym.

Euritmia. Eurythmy jest uważany za artystyczną formę ruchu. Został stworzony przez Rudolfa Steinera i jego żonę Marie von Sivers . Eurythmy nie należy mylić z tańcem lub gimnastyką. W swoim komponencie artystycznym jest praktykowany przez solistów lub grupy w ramach przedstawień scenicznych, których celem jest uwidocznienie praw mowy i muzyki. Oprócz tego zamiaru, eurythmy ma duże znaczenie w dziedzinie leczenia, jako część medycyny antropozoficznej . Rozwój euroterapii terapeutycznej rozpoczął się w 1921 r., Kiedy Steiner dał kurs dla lekarzy. Dzięki ciągłemu przeformułowaniu i dzięki ciągłym badaniom medyczno-antropozoficznym eurythmy staje się podstawowym składnikiem systemów leczenia antropozoficznego.

Podsumowując, należy stwierdzić, że wiele spostrzeżeń i zaleceń medycyny Rudolfa Steinera jest niemal identycznych w innych tradycjach terapeutycznych godnych szacunku, na które konwencjonalni lekarze mogliby przynajmniej patrzeć z ciekawością i otwartością, która odpowiada mężczyznom nauka.